Mungesë

Pablo Neruda

Sapo jam ndarë nga ty

akoma të kam brenda meje, kristaline

apo  fërgëllimë,

ose  ankth, plagë shkaktuar vetvetes

apo një përmbytje dashurie, njësoj si përmbyllja e syve të tu

para dhuratës së jetës

që unë pambarimisht  të kam dhënë .

E dashur,

ne u gjetëm

të etur dhe ia pimë njëri tjetrit

të gjithë ujin dhe  gjakun

ne u gjetëm

të uritur

dhe kafshuam njëri tjetrin

si gjuhët e flakës

që lëpijnë plagët.

Por pritmë

ruaje për mua ëmbëlsinë tënde.

Dhe unë gjithashtu do ruaj për ty

një trëndafil.

Shqiperoi M.P.